een stille pijn huisde in jezelf
geen reactie geen leven
de kist werd gesloten
en de aarde stortte op het manohiehouten deksel
versiert met tierlantijnen en krullen.
een laatste glimp van je gezicht
nog een laatste kus
een afscheid
bedolven onder aarde ben je nu
ik kom terug ik zal je elke dag komen opzoeken
en op een dag zulle we terug samen zijn
in de eeuwigheid
vol pracht en glorie
een nooit vergeten vriendschap
afscheid