Er waait een gure wind,
door de bomen zonder blad.
Als een lang wit lint,
ligt hier het grind
op het kerkhof pad.

De stilte komt me tegemoet
het is hier leeg en kil
alleen het grind knarst onder mijn voet
De contrasten zijn zo schril.

Dan sta ik stil bij jou,
en wetend dat ik hier niets vind.
Alleen je naam op een stuk steen,
verdrietig loop ik er om heen
een monument in weer en wind.

Ter nagedachtenis aan jou
Leg de bloemen neer
De lucht is grijs en grauw
en de stilte doet me zeer.